"If he saw that someone spoke"

Ahmad Bin San'an Al-Qattan said:

كان عبدالرحمن بن مهدي لا يتحدث في مجلسه، ولا يبرى فيه قلم، ولا يبتسم فيه أحد، فإن تحدث أو بري قلم، صاح، ولبس نعليه، ودخل. وكان وكيع أيضا في مجلسه كأنهم في صلاة، فإن أنكر من أمرهم شيئا انتعل ودخل

ENGLISH:

“Nobody in the class of Abd ar-Rahman bin Mahdi would even speak, sharpen a pen, or smile. If he saw that someone spoke or sharpened a pen, he would get up, put on his shoes, and go home. Also, Waki’ (rahimahullah) and his students were as if they were in prayer during their classes, and if something happened in the class that annoyed him, he would put on his shoes and go home”

NEDERLANDS:

"Niemand zou in het gezelschap van Abdur-Rahman Bin Mahdi spreken, potlood slijpen of glimlachen. Als iemand sprak of zijn potlood ging slijpen zou hij zijn schoenen pakken en naar huis gaan. En ook Waki' (en zijn studenten) zouden in hun bijeenkomsten zijn alsof zij in het gebed staan. Als iets in de klas plaatsvond dat hem iriteerde dan zou hij zijn schoenen pakken en naar huis gaan".

["Siyar A'lam An-Nubala", 9/154].