وكان [ابن تيمية] يقول في محبسه في القلعة:
لو بذلت لهم ملء هذه القلعة ذهباً ما عدل عندي شكر هذه النعمة. أو قال: ما جزيتهم على ما تسببوا لي من الخير. وعلم الله؛ ما رأيت أحداً أطيب عيشاً منه قط.. وكنا إذا اشتد بنا الخوف، وساءت بنا الظنون، وضاقت بنا الأرض؛ أتيناه فما هو إلا أن نراه ونسمع كلامه فيذهب ذلك كله، وينقلب انشراحاً وقوة ويقيناً
ENGLISH:
“He [Ibn Taymiyyah] would say about his imprisonment in al-Qal’ah, ‘If it was granted to them that this entire prison be filled with gold, it would not be a just [expression] of my gratitude for this blessing.’ Or he said, ‘I would not have repaid them for the good caused to me by them.’ And Allah knows, I have not seen anyone more pleased with life than he, and if we became fearful or if we began to have negative thoughts or if we felt the earth had become constricted, we would go to him and see him and listen to his words, and all of that would leave, and we would transform to a state of relief and strength and certainty”
NEDERLANDS:
"Ibn Taymiyah zou zeggen over zijn gevangenschap in al-Qal'ah: "Al zou deze hele gevangenis worden gevuld met goud en aan hen gegeven worden (degene die hem gevangen namen), dan zou het niet genoeg zijn om mijn dank aan hun te uiten voor deze zegening". Of hij zei: "Ik zou ze daarmee niet hebben terugbetaald, voor het goede wat zij hiermee voor mij hebben veroorzaakt". En Allaah weet dat ik nog nooit iemand heb gezien die meer tevreden was met het leven dan hij".
["Al-Mustadrak", 1/154].
No comments:
Post a Comment