"Hij brak alle stokjes één voor één"

Dit verhaaltje komt uit een Afghaanse boekje:

پخوا زمانو کې ېوه زاړه سړي د ځنکندن په وخت کې څو لښتې راواخيستلې، يو ځای يې سره وتړلې.
زامنو ته يې د هغو د ماتولو اېشاره وکړه. له زامنو څښه يې هر ېوه ته د لښتو ګيډی ورکړه او زور يې پرې وکړو چې ماتې يې کړي. مګر هر څومره زورونه يې چې پرې وکړل د لښتو ګيدې يې ماته نه کړای شو. خپله نا تواني يې ومنله  بيا نو هغه تجربه کار زاړه سړي د لښتو ګيډې راواښيسته، لښتې ېې يوه يوه ماته کړله او خپلو زامنو ته يې مخ ورواړاوه د نصيحت په ډول يې ورته ووېل:
ګرانو زامنو! که رښتيا ووايم نو ستاسي حال به هم داسې وي. که تاسې په خپل منځ کې مينه, دوستي, اتفاق, يووالی او وروروالي ولرئ نو هيڅ ځواک او زورور لاس به پر تاسو د پاسه نه وي او که په خپل منځ کې په دښمنی او بې اتفاقۍ اخته وئ نو يو کمزوری به هم پر تاسو غالب وي.
له بې اتفاقۍ څخه به مو بده ګټه اخلي, يو يو به مو ماتوي

Er is overgeleverd dat een oude man op sterfbed lag, dus hij riep al zijn kinderen bij elkaar. Hij pakte een paar stokjes en bond ze aan elkaar vast. Hij gaf de bundel aan al zijn zonen en daagde hen uit om de bundel te breken. Zij allen probeerden maar slaagden er niet in. Toen maakte hij de bundel los en brak alle stokjes één voor één!

De oude man zei tegen zijn zonen:

"Mijn geliefde zonen! Zo is ook met jullie het geval. Als jullie samen zijn en een eenheid vormen, dan zal niemand jullie aankunnen, maar als jullie uit elkaar gaan en onderling verdeeld raken dan zal zelfs een zwakke oude man jullie aankunnen! Hij zal jullie één voor één breken".

["Pashto de dreeyem toolgi lepaara", 61].