“Doodt de ... boodschapper!”

Een shaykh zou altijd na het ochtendgebed lessen geven en er was een oude man die altijd aanwezig zou zijn. Hij zou in slaap vallen en dan weer wakker worden – weer in slaap vallen en dan weer wakker worden – en zo de hele les door.

Op een dag was de shaykh aan het vertellen hoe de khulafaa’ moslim boodschappers naar de tughaat van anjam stuurden. Dus de shaykh vertelde dat de koning van anjam zei: “Doodt de ... boodschapper!” De oude man werd net wakker, horende alleen het einde van de zin en zei: “SALLALAHU ALAYHI WA SALLAM!”