يُروى أن رجلا مرّ في الصحراء على عجوز وهي تنوح وبجانبها شاةٌ وقد بُقِرَ بطنها وهناك ذئب مربوط بجانب الخيمة.
فسألها الرجل : ما بِكِ يا امرأة تبكين؟! وما قصة هذه الشاة وهذا الذئب؟!
فقالت العجوز :خرجت ذات ليلة ممطرة شديدة البرد ، فوجدت الذئب وقد كان صغيرا ، فأشفقت عليه وأخذته معي إلى الخيمة. ولم يكن عندي سوى هذه الشاة ، فأخذ يرضع من لبنها وكانت له كالأم، حتى كبُر واشتدت عظامه.وتفاجئت هذا اليوم بأنه قد هجم عليها وبقر بطنها ، فتعجت من ذلك ، وقد قلت في ذلك شعراً.
فقال الرجل : أسمعيني....
فقالت العجوز:
بقرت شويهتي وفجعت قلبي وأنت لشــــاهنا طفلٌ ربيبُ
رضعت بثديها وربيت فيـــنا فمــا أدراك بأن أبـــاك ذيبُ
إذا كان الطباعُ طبـــاع سوءِ فلا أدبٌ يُفيـــــدُ ولا أديـبُ
Een man liep in in de woestijn en hij zag een tent (kheemah) in de verte. Hij kwam daar aan en zag een oude vrouw daar zitten. Zij was aan het huilen en naast haar lag een geit wien's buik was open-gesneden. De grond was rood met bloed. Hij zag ook een wolf die was vastgebonden aan de tentpaal. De man vroeg in verbazing aan de oude vrouw:
"Waarom huilt u? En wat is het verhaal achter dit wolf?"
De oude vrouw antwoordde:
"Op een dag kwam ik naar buiten en ik vond dit wolf toen hij nog jong was. Ik kreeg medelijden en bracht hem met me mee naar mijn tent. Ik had maar één geit wien's melk hij dronk en zij was als zijn moeder, totdat hij groot werd en op kracht kwam. Tot mijn verbazing zag ik vandaag dat hij haar aanviel en haar buik open-scheurde! Ik heb hier een gedicht over geschreven".
Dus de man zei:
"Laat mij uw gedicht horen".
De oude vrouw begon in spijt haar gedicht voor te lezen:
بقرت شويهتي وفجعت قلبي وأنت لشــــاهنا طفلٌ ربيبُ
Baqarta shuwayhatie wa faja'ta qalbie wa anta li shahina tiflun rabiboe
"Jij doodde mijn geit en vulde mijn hart met verdriet terwijl jij was opgevoed als haar kindje!"
رضعت بثديها وربيت فيـــنا فمــا أدراك بأن أبـــاك ذيبُ
Rada'ta bi thadyiha wa roebbita fina fama adraka bi anna abaka ziboe
"Jij zoog aan haar uiers en leefde hier met ons, dus wie informeerde jou dat jou vader een wolf was?!"
إذا كان الطباعُ طبـــاع سوءِ فلا أدبٌ يُفيـــــدُ ولا أديـبُ
Iza kana ttiba'u tiba'a saw'in fala adabun yufidoe wala adiboe
"Inderdaad, als iemand van aard slecht is dan zal advies en opvoeding niets baten!"
{PS: Dit verhaal is ook door de Afghaanse geleerde Mufti Muhammad Isma'eel (h) overgeleverd in zijn Tafsir van al-Maidah, vers 51. En hij zei dat velen van de kuffaar van aard wolven zijn en muwalaat met hun slechte gevolgen heeft.
Wa Allaahu A'alam,
No comments:
Post a Comment