وقال ابن قدامة في كتابه القيم المغني 9/237 : مسألة: من دخل إلى أرض العدو بأمان، لم يخنهم ولم يعاملهم بالربا. أما تحريم الربا في دار الحرب، فقد ذكرناه في الربا، مع إن قول الله تعالى:{وحرم الربا}، وسائر الآيات والأخبار الدالة على تحريم الربا عامة، تتناول الربا في كل مكان وزمان. وأما خيانتهم فمحرمة؛ لأنهم إنما أعطوه الأمان مشروطاً بتركه خيانتهم، وأمنه إياهم من نفسه، وإن لم يكن ذلك مذكوراً في اللفظ، فهو معلوم في المعنى، ولذلك من جاءنا منهم بأمان فخاننا كان ناقضاً لعهده، فإذا ثبت هذا، لم تحل له خيانتهم لأنه غدر، ولا يصلح في ديننا الغدر؛ وقد قال النبي -صلى الله عليه وسلم- :” المسلمون عند شروطهم “، فإن خانهم أو سرق منهم، أو اقترض شيئاً وجب عليه رده ما أخذ إلى أربابه، فإن جاء أربابه إلى دار الإسلام بأمان، أو إيمان رده عليهم، وإلا بعث به إليهم، لأنه أخذه على وجه حرم عليه أخذه، فلزمه رد ما أخذ، كما لو أخذه من مالٍ مسلم
ENGLISH:
"Anyone who enters into the land of the enemy with security it is not allowed to betray them or deal with them in usury, betraying them is prohibited, because they gave him security on the condition with his leaving of betraying them, and he personally gave them a promise of safety, even if they did not point that out by words, it is known by connotation".
NEDERLANDS:
"Iemand die de landen van de vijanden onder een vredesverdrag binnentreedt mag hun niet bedriegen of hun rente aannemen. Het bedriegen van hun is verboden (haram) want zij schonken hem veiligheid op de voorwaarde dat hij hun niet bedriegt, en omdat hij hun zelf veiligheid beloofde, zelfs als zij dat niet met woorden hebben bevestigd, het is gewoon iets vanzelfsprekends".
["Al-Mughnie", 9/237].
No comments:
Post a Comment