Ibn Hazm over opstand tegen dhalim leiders

Ibn Hazm al-Andalusi zegt over degenen die hier niet mee eens zijn:

ويقال لهم ما تقولون في سلطان جعل اليهود أصحاب أمره والنصارى جنده وألزم المسلمين الجزية وحمل السيف على أطفال المسلمين وأباح المسلمات للزنا وحمل السيف على كل من وجد من المسلمين وملك نساءهم وأطفالهم وأعلن العبث بهم وهو في كل ذلك مقر بالإسلام معلنا به لا يدع الصلاة؟ فإن قالوا لا يجوز القيام عليه، قيل لهم: أنه لا يدع مسلما إلا قتله جمله وهذا إن ترك أوجب ضرورة إلا يبقى إلا هو وحده وأهل الكفر معه، فإن أجازوا الصبر على هذا خالفوا الإسلام جملة وانسلخوا منه
"Wij vragen aan hun: Wat zeggen jullie dan over een sultaan die de Joden als zijn vrienden neemt, zijn leger uit Christenen opbouwt en van de Muslims Jiziyah eist? Wat als hij dan toestaat dat muslim vrouwen als prostituezen worden gebruikt en zijn zwaard ophijst tegen elke moslim die hij tegenkomt?! Wat als hij dan ook hun vrouwen en kinderen als buit neemt voor zijn eigen vermaak en hun dan misbruikt?! En na al dit toont hij openlijk Islaam en laat nooit zijn gebeden achter?! Wat zeggen jullie over zo’n iemand? Als zij antwoordden dat opstand tegen zo’n gezaghebber nog steeds niet is toegestaan, dan zeggen wij: Zonder twijfel zal hij geen enkele moslim achterlaten totdat hij hun allemaal heeft uitgeroeid! Alleen hij en kuffaar zoals hem zullen dan overblijven! En als zij nog steeds over geduld voor zo’n gezaghebber spreken, dan hebben zij zich tegen Islaam gekeerd en Islaam verlaten!"
{”al-Fasl be al-Milal wa Ahwaa wan-Nihaal”, 4/131-132}.