"Dit toont aan dat hij in vrede is gekomen"

Ibn Muflih zegt:

في شرح المقنع لابن مفلح 3/394: ومن دخل دار الإسلام بغير أمان، فادعى أنه رسول، أو تاجر ومعه متاع يبيعه، قُبل منه لأن ما ادعاه ممكن، فيكون شبهة في درء القتل، ولأنه يتعذر إقامة البينة على ذلك، وفيه دلالة على أنه لا يُتعرض إليه، وصرح به الأصحاب ـ أي أصحاب مذهب الإمام أحمد ـ أما الرسول فلما سبق، وأما التاجر فلأنه إذا جاء بماله ولا سلاح معه، دل على قصده بالأمان، ولم يشترط المؤلف هنا أن تكون العادة جارية به، والمذهب ـ أي المعتمد في مذهب الإمام أحمد ـ اشتراطه، لأن العادة جارية مجرى الشرط

NEDERLANDS:

"En wie de landen van de Islam zonder verbond binnentreedt en beweert dat hij een ambasadeur of een zakenman is, en hij heeft goeden bij zich die hij wilt verkopen, dan moeten wij hem geloven op zijn woord. Wij geloven hem want wat hij zegt is mogelijk, en onzekerheid weerhoudt het doden van mensen, en ook omdat het onmogelijk is om het tegendeel te bewijzen (namelijk, dat hij een strijder is). En er is bewijs dat zulken niet tegengehouden mogen worden, en de geleerden van Imam Ahmad's madhab hebben dit duidelijk uitgelegd. Wat de ambasadeur betreft, zijn oordeel is zoals wij reeds al zeiden, en de zakenman wordt toegelaten omdat hij met zijn verkoopwaar is gekomen en hij heeft geen wapens bij zich, dus dit toont aan dat hij in vrede is gekomen".

["Sharh al-Muqni'e", 3/394].